فرآیند خشک کردن میوه از جمله آلو

افزایش تقاضا برای محصولات خشک شده با کیفیت بالا مستلزم توسعه، مدل سازی و بهینه سازی بیشتر فرآیند خشک کردن است، نه تنها برای اثربخشی فرآیند، بلکه برای اطمینان از کیفیت محصول نهایی.

آلو و همچنین سایر میوه ها و انواع توت هایی که در جنوب قزاقستان به تعداد زیاد رشد آلو خشک خانگی می کنند، منبع مواد مفید بیولوژیکی هستند.

در عین حال، با توجه به فصلی بودن محصول، نیاز به نگهداری محصولات میوه خام برای حفظ حداکثر محتوای فعال بیولوژیکی وجود دارد که از کوچکترین آسیب بافتی یا قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض افزایش دما کاهش می یابد.

خشک کردن یکی از رایج ترین و شناخته شده ترین روش های نگهداری و فرآوری آلو خشک بدون هسته مواد خام کشاورزی است.

خشک کردن مواد خام گیاهی شامل یک فرآیند پیچیده انتشار گرما و جرم است که شامل دو مسیر است: گرمافیزیکی و تکنولوژیکی.

فرآیند خشک کردن ترموفیزیکی انتقال گرما و رطوبت در داخل محصول را تعیین می کند، در حالی که فرآیند تکنولوژیکی مجموعه ای از تبادلات رطوبت و حرارت است که منجر به تغییرات فیزیکی، ساختاری، شیمیایی و مواد مغذی می شود.

سرعت و ماهیت این فرآیندها کیفیت محصول نهایی را تعیین می کند. انتخاب آلو خشک بسته بندی روش خشک کردن به ساختار ماده خام، ترکیب شیمیایی آن و پایداری مواد فعال بیولوژیکی بستگی دارد.

یکی از راه‌های کاهش زمان خشک کردن، خرد کردن میوه است.

با این حال، چندین مطالعه نشان داده اند که فرآیندهای اکسیداتیو آلو خشک زرد در میوه های خرد شده تشدید می شود و به از دست دادن مواد مغذی با ارزش کمک می کند.

علاوه بر این، تقسیم میوه به نصف ممکن است تبخیر سطحی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و حرکت رطوبت را محدود کند. از این رو بهتر است میوه کامل خشک شود، زیرا افزایش رطوبت در واحد تبخیر سطحی، حرکت رطوبت از لایه های عمیق تر به سطح را مختل می کند.

در حالی که خشک کردن میوه محصولاتی با ماندگاری طولانی ارائه می دهد، کیفیت محصول ممکن است کمتر از مواد غذایی تازه باشد. بنابراین، به حداکثر رساندن حفظ مواد مغذی در طول فرآیند خشک کردن ضروری است.