دست زدن به کوره ذوب فلزات خانگی موجب یخ زدن مردی از سرما شد

کوره های الکتریکی  البته هنوز به طور گسترده در ساخت فروآلیاژهایی مانند فروکروم، فرومنگنز، فروسیلیس و … استفاده می شود. همچنین برای به دست آوردن فلزات خالص استفاده می شود:

منگنز به عنوان جایگزینی برای کوره بلند. در حال حاضر 70 درصد تولید منگنز از صنعت برق تامین می شود. در سال 19928، فرآیند الکتریکی 71 درصد از تولید را به خود اختصاص داد و مابقی از کوره بلند تهیه شد. در نهایت کاربید کلسیم ​​نیز در کوره های قوس الکتریکی تولید می شود.

برخی از کوره ها مانند کوره ذوب فلزات خانگی با جریان مستقیم کار می کنند و سپس تنها به یک الکترود مجهز می شوند. دهانه ها یا کج شدن کوره امکان بازیابی فلز مذاب و سرباره را فراهم می کند. با توجه به قدمت و کیفیت کوره و با توجه به موادی که فرد وارد آن می شود بسیار متغیر است.

یک تن فولاد برای تولید در کوره قوس الکتریکی از نظر تئوری به حدود 440 کیلووات ساعت نیاز دارد. حداقل نظری مورد نیاز برای ذوب یک تن ضایعات فولادی 300 کیلووات ساعت است.

بنابراین ساخت فولاد با قوس الکتریکی تنها در جایی مقرون به صرفه است که توان الکتریکی فراوانی وجود داشته باشد، با یک شبکه برق پایدار و توسعه یافته.

کوره های الکتریکی مورد استفاده در صنعت فولاد از مزیت بازیافت ضایعات فلزی برخوردار هستند. خطر ایجاد ناخالصی های نامطلوب حداقل است و توسط فولادساز کاملاً کنترل می شود زیرا انتخاب ضایعات امکان حذف ضایعات مشکوک را فراهم می کند.

کیفیت ضایعات را می توان با توجه به الزامات موجود در محصول مورد نظر انتخاب کرد. فولادساز می تواند از دسته های همگن که تاریخچه آنها را می داند استفاده کند، به عنوان مثال قطعات تولید نورد.

اگر ناهنجاری رخ دهد، با اولین تحلیل‌هایی که به محض انجام ادغام انجام می‌شود، تشخیص داده می‌شود. در حال حاضر محصولاتی که بیشترین نیاز را دارند، مانند قطعات هسته ای.